Μηδενισμός και Γραφίδα

Μηδενισμός και Γραφίδα

Απόγνωση με πιάνει, καθώς το μελάνι της σκέψης μου στερεύει

Βαριές αλυσίδες μου δένουν το κορμί, η θλίψη με σέρνει στο χώμα
Ο μηδενισμός με καταπίνει, τα συναισθήματα μου σκορπάν

Όλα τα λόγια, όλα τα έργα, η ζωή μου όλη σβήνουν θρηνητικά

Μόνο λίγες εικόνες αντιστέκονται ακόμη, πρόμαχοι της ελπίδας

Στην λάμψη του ήλιου μένουν κραταιές, μα σε λίγο θα νυχτώσει

Φαντάσματα ενοχές ολότελα θα με σκιάσουν, άραγε τι θ’ απογίνω;

Φοβάμαι πως λίγο πριν το τέλος η γραφίδα μου θα γίνει κομμάτια.

Δημήτριος Σιάββας